9/2013 - Nabycie obligacji serii A i B.

Zarząd spółki Trakcja S.A. ("Spółka") w nawiązaniu do raportu bieżącego nr 2/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. informuje, że w dniu 31 stycznia 2013 r. Spółka nabyła w celu umorzenia: (i) 142.778 niezabezpieczonych obligacji na okaziciela serii A o wartości nominalnej 1.000 złotych każda i łącznej wartości nominalnej 142.778.000 złotych, oznaczonych kodem ISIN: PLTRKPL00048 ("Obligacje Serii A") oraz (ii) 13.000 niezabezpieczonych obligacji na okaziciela serii B o wartości nominalnej 1.000 złotych każda i łącznej wartości nominalnej 13.000.000 złotych, oznaczonych kodem ISIN: PLTRKPL00055 ("Obligacje Serii B") wyemitowanych przez Spółkę w dniu 19 kwietnia 2011 r. na podstawie: (i) ustawy z 29 czerwca 1995 r. o obligacjach ("Ustawa o Obligacjach"), (ii) statutu Spółki oraz (iii) uchwały zarządu Spółki z 1 lutego 2011 r. Obligacje Serii A oraz Obligacje Serii B są łącznie dalej określane jako "Obligacje".

Obligacje zostały nabyte zgodnie z: (i) art. 25 Ustawy o Obligacjach, (ii) uchwałą zarządu Spółki z dnia 12 stycznia 2013 r., oraz (iii) uchwałą rady nadzorczej Spółki z dnia 14 stycznia 2013 r.

Nabycie Obligacji zostało dokonane w celu zmiany struktury finansowania, przesunięcia daty wymagalności oraz zmniejszenia zadłużenia, z tytułu emisji obligacji zwykłych serii A i B, przypadających do wykupu w 2013 r. i 2014 r. Bardziej szczegółowy opis transakcji przedstawiony został w raporcie nr 8/2013.

Obligacje były nabywane po cenie nominalnej, wraz z odsetkami należnymi na dzień wykupu. Średnia jednostkowa cena nabycia Obligacji wyniosła 1.005,95złotych za jedną nabytą Obligację (uwzględniając narosłe odsetki).

Podstawa prawna: art. 56 ust. 1 pkt. 2 Ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, oraz §5 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych oraz warunków uznawania za równoważne informacji wymaganych przepisami prawa państwa niebędącego państwem członkowskim.